Daar liggen we nu, je kan het beste met hoog water erin varen om een wrak heen, de diepte meter in de gaten houdend kom je dan bij de Costa Rica Yacht Club uit. Daar wilden we inklaren en vervolgens naar San Jose. Alleen dat inklaren duurde in totaal drie dagen, voornamelijk wachten op de immigratie officieren.
De afspraak gemist om naar San Jose te gaan, we waren nog niet officeel in het land dus mochten eigenlijk niet van de jachtclub af. Dus na sms en bellen zijn Rachel en Carolien naar de boot toegekomen.
Waar het lachen was om ze weer te zien! Plannen gemaakt om een stukje te gaan varen en ook die zijn weer gewijzigd want we hebben wellicht een koper voor de boot! Die komt morgen [vrijdag] kijken. Spannend.
We wilden toch een stukje varen en na wat gehannes met een lijn van de mooring in de schroef, water en diesel getankt. Op naar Isla San Lucas, een oud gevangenis eiland, dicht gegaan in 1991.
Lopend over het eiland en in de gevangenis kijk je toch wat vreemd om je heen. Een aantal gruwelijke verhalen gehoord wat de boefjes daar allemaal uit haalden... En de isoleer cellen waar het niet fijn is! Rondom een bos met daarin brulapen die je sóchtends wakker maken.
